به گزارش مشرق، اظهارات کی‌روش درباره شانس قهرمانی جام ملت‌ها و دادن شانس اصلی به کره جنوبی، ژاپن و استرالیا، حاشیه‌های زیادی در ایران ایجاد کرد. مخالفان کی‌روش اعتقاد داشتند او از حالا برای شکست، توجیه فراهم کرده و حامیانش، این حرف‌ها را برداشتن فشار از روی تیم ملی می‌دانند. تاکتیکی که کی‌روش قبلاً هم استفاده کرده و این دوره، به نظر می‌رسد مربیان بیشتر مدعیان هم از آن استفاده کرده‌اند.
کی‌روش در اردوی قطر گفته بود فشاری روی ایران نیست چون تیم‌های دیگر، مدعی اصلی قهرمانی هستند: «اصلا فشاری حس نمی‌کنیم زیرا مدعی اصلی قهرمانی کشورهایی نظیر ژاپن، استرالیا و کره جنوبی هستند. ما تمرکزمان روی اولین بازی با یمن است.» کی‌روش علاوه بر این هم گفت هدف اول ایران، رسیدن به نیمه نهایی است و سه کشور دیگر، جایگاه تضمین شده‌ای دارند: «سه تیم یعنی کره جنوبی، ژاپن و استرالیا کاندیدای حضور در جمع چهار تیم هستند. سایر تیم‌ها برای یک جایگاه باقی‌مانده در جمع چهار تیم نهایی خواهند جنگید.»
استراتژی کی‌روش، حتی با وجود انتقاد رسانه‌ها همچنان ادامه دارد. در این دوره اما مربیان دیگر هم از همین استراتژی، برای برداشتن فشار از تیم‌شان استفاده کرده‌اند و بجز سرمربی استرالیا هیچکس حاضر نشده تیمش را مدعی اصلی فتح رقابت‌ها بداند. حتی هاجیمه موری‌یاسو، سرمربی ژاپن که تیمش در ۵ دوره اخیر سه بار فاتح جام ملت‌ها شده با وجود اینکه بارها از هدف قهرمانی دوباره حرف زده حاضر نشده تیمش را مدعی اول رقابت‌ها بداند: «ما مدعی اول قهرمانی نیستیم ولی سعی می‌کنیم، جام را به خانه برگردانیم.»
بیشتر بخوانید:
ایران به جمع ۸ تیم نهایی جام ملت‌ها نمی‌رسد!
موضع پائولو بنتو سرمربی کره جنوبی، بیشترین شباهت را به کی‌روش داشت. بنتو هموطن کی‌روش است و مثل او، سرمربی تیم ملی پرتغال بود. با وجود حضور کره جنوبی در فینال جام ملت‌های ۴ سال قبل، بنتو ادعا کرده تیمش جزو مدعیان اصلی قهرمانی نیست: «باور دارم که می‌توانیم در این مسابقات عملکرد خوبی داشته باشیم، ولی ما تنها تیمی نیستیم که به دنبال قهرمانی است. سایر تیم‌ها هم آماده‌اند و فکر نمی‌کنم که ما جزو مدعیان اصلی باشیم.»
پیتزی سرمربی عربستان هم هر بار، از صحبت درباره شانس قهرمانی تیمش طفره رفته است. او گفته بازی به بازی پیش می‌رود و درباره قهرمانی تیمش صحبت نمی‌کند: «هر بازی که ما بازی می‌کنیم یک فینال است. به تمام مسابقات به این چشم نگاه می‌کنیم، اکنون کره شمالی مهم‌ترین حریف ما لقب دارد و در بازی بعدی نیز این چنین تفکری خواهیم داشت. زود است به قهرمانی فکر کنیم.»
زاکرونی سرمربی امارات میزبان با کم دانستن شانس تیمش برای قهرمانی در روز قرعه کشی، حاشیه‌های زیادی به وجود آورد و بعداً مجبور شد این حرف‌ها را اصلاح کند. زاکرونی در اصلاح حرف‌هایش گفت امارات میزبان است و باید مدعی باشد. هکتور کوپر، سرمربی ازبکستان هم عربستان، کره جنوبی، امارات و ایران را تیم‌های حاضر در نیمه نهایی دانست و جایگاهی برای ازبکستان قائل نشد!
تنها استثنای این موارد، گراهام آرنولد سرمربی استرالیا مدافع عنوان قهرمانی است. آرنولد که پس از تجربه ناموفق جام ملت‌های ۲۰۰۷ انتقادهای زیادی از انتخابش به عنوان سرمربی استرالیا انجام شده، خودش را شایسته این عنوان می‌داند و برای اینکه نشان بدهد استرالیا با او افت نکرده، بارها گفته که هنوز می‌توانند قهرمان آسیا باشند: «تیم‌های قدرتمند زیادی در این دوره حضور دارند. اما من مطمئن هستم اگر هر چه در توان داریم رو کنیم می‌توانیم قهرمان جام ملت‌های آسیا شویم.»
بجز آرنولد، به نظر می‌رسد همه مربیان تلاش کرده‌اند یا مثل کی‌روش و بنتو، به طور کامل فشار را از روی تیم‌شان بردارند یا مثل موری‌یاسو، از هدف قهرمانی حرف بزنند اما عنوان مدعی اصلی را روی دوش تیم دیگری بگذارند. شاید تعداد بالای مدعیان در آسیا و فاصله نزدیک آن‌ها، و شاید هم ذهنیت بازیکنان آسیایی مربیان را در این دوره به استفاده از این روش برای حفظ تمرکز بازیکنان ترغیب کرده است.
